ΠΕΡΙ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ

Τα κομματα που με τις πολιτικες τους οδηγησαν τη χωρα στα προθυρα της εξοδου από το ευρω κατηγορουν την αριστερα ότι είναι με την Ελλαδα της δραχμης.

Η ενταξη στο ευρω αποδειχτηκε ολεθρια επιλογη από τη στιγμη που η ελληνικη οικονομια δεν διεθετε τον οπλισμο για να αντεξει ένα σκληρο νομισμα και επισης δεν εγινε καμια σοβαρη προσπαθεια από τις πολιτικες αλλα και τις οικονομικες ελιτ να τον αποκτησει. Μαλιστα το ζητουμενο μετατραπηκε σε δεδομενο. Εγινε δηλαδη η εξης αντιστροφη : αντι του σωστου «μια ισχυρη Ελλαδα μπορει να ενταχθει στην Ευρωζωνη», υποστηριχτηκε πως «αφου η Ελλαδα εισερχεται  στην Ευρωζωνη είναι ισχυρη».

Στα χρονια που η αναπτυξη στη χωρα μας ειχε ψηλους ρυθμους οι κυβερνησεις  καμαρωναν χωρις να δινουν σημασια στα ποιοτικα της χαρακτηριστικα.

Η αποβιομηχανιση της χωρας και η συρρικνωση της αγροτικης παραγωγης φωναζαν πως ο βασιλιας είναι γυμνος. Αλλα ποιος ακουγε ;

Τωρα μιλουν για το λαϊκισμο της αριστερας που ταχα την οδηγουσε στην ακριτη υποστηριξη ολων των οικονομικων αιτηματων παρασυροντας ετσι ολο το πολιτικο συστημα σε αυτή τη λογικη.

Και παλι η αληθεια παρουσιαζεται αντεστραμμενη.

Το πελατειακο κρατος οι προεκλογικοι διορισμοι και η ακατασχετη υποσχεσιολογια που όλα αυτά τα χρονια αποτελουσαν σταθερες στην πολιτικη των δυο μεγαλων κομματων ,δεν πηγαζαν από την αναγκη τους να αντιμετωπισουν την αριστερα.

Ο αντιπαλος ενός κομματος εξουσιας ηταν το άλλο που την διεκδικουσε . Δεν επιθυμουσε  να χασει με τιποτα την κοινοβουλευτικη πλειοψηφια  ή προσπαθουσε με κάθε μεσο να την επανακτησει.

Ειναι εξωφρενικο να ελεγχουμε την αριστερα για την υποστηριξη που παρειχε σε αιτηματα των εργαζομενων ,ακομα και υπερβολικα,όταν την ιδια στιγμη το εκαστοτε αντιπολιτευομενο κομμα εξουσιας πρωτοστατουσε στις κινητοποιησεις μιλουσε για ακυρωσεις νομων ανεβαινε στα τρακτερ κατεβαινε στο λιμανι κλπ.

Η αριστερα εχει στερεοτυπα εμμονες και αγκυλωσεις και μπορει να υποστει κριτικη γι’αυτά. Όχι όμως για λαϊκισμο .Γιατι η αριστερα

1. Συνοδευε παντα την υποστηριξη των εργαζομενων με το αιτημα για αναδιανομη του πλουτου σε αντιθεση με τα κομματα εξουσιας που προτιμουσαν τον δανεισμο για να ικανοποιουν την εκλογικη τους πελατεια.

2. Η υποστηριξη που παρειχε δεν γινονταν  προς αγραν ψηφων-τα εκλογικα  αποτελεσματα, μεχρι την 6^η Μαη, το επιβεβαιωνουν . Προερχονταν από την αντιληψη-σωστη ή λαθος είναι άλλο θεμα- ότι αποτελει καθηκον της. Για παραδειγμα, δεν κερδιζε ψηφους όταν συμπαρατασσονταν με υπαλληλους διορισμενους από τα δυο μεγαλα κομματα.Πιθανοτατα εχανε από τους πολύ περισσοτερους  που εμεναν απεξω. Επισης η θεση της για το μεταναστευτικο δεν είναι ιδιαιτερα δημοφιλης . Ειδικοτερα ο ΣΥΡΙΖΑ πολλες φορες εχει βρεθει με τη σταση του ολομοναχος στο ματι του κυκλωνα .

Και κατι ακομα .

Λαϊκισμος δεν είναι μονο ή κυριως το να υιοθετεις αιτηματα που γνωριζεις ότι είναι πολύ δυσκολο ή αδυνατο να ικανοποιηθουν.

Πολυ περισσοτερο, λαϊκισμος είναι να επενδυεις στην πνευματικη οκνηρια και την ανεπαρκη πληροφορηση του λαου .                               Να τον τρομοκρατεις απευθυνομενος  στα πιο συντηρητικα αντανακλαστικα και τις φοβιες του. 
Να του δειχνεις ως υπευθυνους για τα δεινα του, ανθρωπους που ζουν διπλα του.
Πολυ περισσοτερο απο το εμποριο της ελπιδας ,λαϊκισμος ειναι το εμποριο του φοβου.

ΠΟΙΑ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ;

Η αμφισβητηση της νομιμοτητας της παρουσας κυβερνησης εστιαζεται κυριως στη διασταση αναμεσα στις προεκλογικες διακηρυξεις των εταιρων που την στηριζουν και τις πραξεις της, στα ορια της συνταγματικης εκτροπης, με την αξιοποιηση της  κοινοβουλευτικης πλειοψηφιας που της εξασφαλιζει ο εκλογικος νομος χαριζοντας πενηντα εδρες  στο πρωτο κομμα.

      Όμως κεινοι που κατεχουν την εξουσια εχουν τη δυνατοτητα να επιβαλουν τη δικη τους ερμηνεια

του Συνταγματος συμφωνα με τα συμφεροντα τους εκμεταλλευομενοι προς τουτο και την ασαφεια, σκοπιμη ή όχι, που υπαρχει παντα σε ένα τετοιο κειμενο.

Αρα η επισημανση της αντισυνταγματικοτητας των κυβερνητικων πραξεων «απανταται» με την προβολη από τη μερια της εξουσιας μιας αλλης ερμηνειας.

Εξ αλλου το ιδιο το Συνταγμα δινει τη δυνατοτητα στην κυβερνηση ακομα και να το παραμεριζει επικαλουμενη εκτακτες συνθηκες.

      Υπαρχει ένας θεμελιωδεστερος λογος ο οποιος  καταδεικνυει την απονομιμοποιηση της κυβερνητικης εξουσιας ή μαλλον, ακομα χειροτερα, την καταρρευση του ιδιου του νομιμοποιητικου πλαισιου.

Καμια πλειοψηφια ,ΤΕΧΝΗΤΗ ,όπως η σημερινη , αλλα και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ δεν εχει κανενα δικαιωμα  να θεσπιζει μετρα που απειλουν την ιδια την ΥΠΑΡΞΗ ενός τμηματος της κοινωνιας, ακομα και στην περιπτωση που αυτό είναι μειοψηφικο .

Η μειοψηφια οφειλει να σεβεται τις αποφασεις της πλειοψηφιας μονο όταν εκεινες δεν υπονομευουν το υψιστο δικαιωμα της επιβιωσης μεσω μιας ανθρωπινης εργασιας.

Αν αυτό δεν συμβαινει, το κοινωνικο συμβολαιο ,ιδρυτικη αρχη της δημοκρατιας, παυει να υφισταται. Η ιδια η δημοκρατια καταλυεται.

Οι πληττομενοι εχουν όχι μονο το ηθικο αλλα και το πολιτικο δικαιωμα να μην υπακουσουν  καθως η εφαρμογη του νομου γινεται πλεον με ορους ισχυος από την οποια απουσιαζει το συναινετικο της περιεχομενο.

      Η αντισταση όταν δεν είναι ατομικη αλλα συλλογικη δεν μπορει τεχνικα αλλα και ουσιαστικα να αντιμετωπιστει από το κρατος ως παραβατικοτητα .

Αποτελει πολιτικη πραξη που στοχευει στην ανατροπη και αλλαγη της συγκεκριμενης πολιτικης ταξης και τη δημιουργια μιας νεας συναινεσης.

Σε αυτή την περιπτωση η πολιτεια εκ των πραγματων οδηγειται σε φαση επαναθεσμισης της .

Το σημειο στο οποιο θα βρεθει η νεα θεση οπου θα ισορροπησει η πλαστιγγα εξαρταται από τους συσχετισμους δυναμης οι οποιοι προφανως θα αποτυπωνονται σε ένα νέο Συνταγμα.

      Τα ζητηματα που εχουν αναδειχθει από την σημερινη κριση και τα οποια θα πρεπει να βρουν τη θεση τους στο νέο Συνταγμα είναι εκεινα της δημοκρατικης λειτουργιας της Πολιτειας με τον περιορισμο του αντιπροσωπευτικου υπερ του αμεσου χαρακτηρα της

και της μεριμνας  για τους πιο αδυναμους όχι με τις ελεημοσυνες των επιδοματων αλλα με τη ρητη δεσμευση της Πολιτειας ότι ΚΑΝΕΝΑΣ πολιτης αυτης της χωρας δεν θα βρεθει ΠΟΤΕ  στην κατασταση να στερειται τα βασικα αγαθα , στεγη ,τροφη και περιθαλψη .

                                                                            jordi 20 Δεκεκεμβριου 2012

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

• Οσο η «υλη» που συσσωρευεται, αυξανεται με ρυθμους πρωτογνωρους στην εποχη μας , είναι ματαιο να φορτωνεις με ολο και μεγαλυτερες ποσοτητες της
τους νεους. Η σοφη κινηση θα ηταν ακριβως η αντιθετη.
Μικροτερη σημασια στην πληροφορια , μεγαλυτερη στην ικανοτητα διαχειρησης της.
Λιγοτερη υλη για το κάθε αντικειμενο ,περισσοτερο ενδιαφερον για το αντικειμενο.
Δεν μπορουμε να μιλαμε για αναπτυξη της κριτικης ικανοτητας ,χωρις να εχουμε διασφαλισει το ενδιαφερον του μαθητη για το αντικειμενο.
Εκεινο που η εκπαιδευση θα πρεπει να αξιοποιησει από την συγχρονη εποχη είναι τα μεσα που προσφερει η τεχνολογια για να αποκτησει ουσια και βαθος η σχεση του μαθητη με το γνωστικο αντικειμενο.
Αυτό όμως δεν συμβαινει .Βρισκομαστε ακομα στην εποχη της κιμωλιας και του μαυροπινακα. Φορτωνουμε απιθανες λεπτομερειες στα μυαλα των παιδιων που είναι αχρηστες αφου δεν αφομοιωνονται ,αλλα και επιβλαβεις αφου δεν αφηνουν χωρο και χρονο για την αναπτυξη της σχεσης για την οποια μιλησαμε παραπανω.
Η αναποτελεσματικοτητα αυτης της εργασιοθεραπειας φαινεται αμεσως μετα την αποφοιτηση όταν οι αποφοιτουντες διαπιστωνουν ότι δεν εχει μεινει σχεδον τιποτα από οσα διδαχτηκαν .
Εν ολιγοις ολη η εκπαιδευτικη διαδικασια αποτελει ένα μεσο για να εισελθουν οι εκπαιδευομενοι με καλυτερους ορους στην αγορα εργασιας .
Και φυσικα απαξιωνεται όπως κάθε σκοπος που γινεται μεσο.Δηλαδη αγγαρεια.
Κι όχι μονο αυτό.Βγαινοντας από το Λυκειο ο μαθητης καλειται να παρει μια αποφαση που πιθανα θα καθορισει το μελλον του ,χωρις, τις περισσοτερες φορες, να εχει τα απαραιτητα εφοδια, την γνωση που απαιτειται για μια τετοια επιλογη.
Τα τελευταια χρονια παρατηρουμε το φαινομενο μαθητες με ψηλες βαθμολογιες
προερχομενοι από φτωχες οικογενειες να προσανατολιζονται στις στρατιωτικες και αστυνομικες σχολες, χωρις να εχουν καμια «τρελα» με τον στρατο ή την αστυνομια,
με μοναδικο κριτηριο τη σιγουρια που τους προσφερουν για την επαγγελματικη τους αποκατασταση.

• Λιγοτερη υλη ,λιγοτερες ωρες υποχρεωτικης διδασκαλιας ,περισσοτερη συζητηση και προβληματισμος, πληρης αξιοποιηση των δυνατοτητων που προσφερει η τεχνολογια,
περισσοτερες θεματικες αιθουσες διαμορφωμενες αναλογα με το αντικειμενο, βιβλιοθηκες, βιντεοσκοπημενα μαθηματα από τους καλυτερους επιστημονες του κάθε κλαδου, ενσωματωση του φροντιστηριου στο σχολειο με προσανατολισμο στις αναγκες του κάθε μαθητη ξεχωριστα με προσληψεις - απολυσεις φροντιστων που θα είναι στη δικαιοδοσια των συλλογων γονεων και κηδεμονων.
Με αυτόν τον τροπο αντιμετωπιζεται και το προβλημα του μαθηματος που απευθυνεται στον μεσο μαθητη και το οποιο δεν βοηθαει τους αδυνατους ενω κανει τους υπολοιπους να βαριουνται.
Εννοειται πως για να γινουν όλα αυτά απαιτουνται δαπανες .Μονο όμως εάν βρουμε τι πραγματικα χρειαζομαστε θα εχουν νοημα τα ποσοστα επι του προϋπολογισμου αλλιως παιζουμε την κολοκυθια. Το ζητημα δεν είναι απλα να δοθουν χρηματα για την παιδεια αλλα που θα κατευθυνθουν .Ποιες είναι οι προτεραιοτητες ,το σχεδιο.
Παντως με ανεξοδες ρυθμισεις του συστηματος εισαγωγης στα Πανεπιστημια, νομοθετικες ρυθμισεις για το ασυλο και διαφορα τετοια κολπα που τα βαφτιζουμε «μεταρρυθμιση», παιδεια δεν γινεται .

• Αλλα περα από όλα αυτά το μηνυμα για προτεραιοτητα στην παιδεια πρεπει να περασει στην κοινωνια .Να αναγνωριστει εμπρακτα ως αξια η μορφωση .
Να αποτελεσουν αντικειμενα συζητησης τα επιτευγματα της επιστημης, οι τεχνες,
οι επινοησεις και οι καινοτομιες .Να βρισκονται στην ημερησια διαταξη .
Βαρεθηκαμε πια τις ατελειωτες επαναληψεις αγονων αντιπαραθεσεων στα καναλια.
Βαρεθηκαμε το ατελειωτο κουτσομπολιο.Μας πληγωνει να βλεπουμε χιλιαδες νεους να συνωθουνται στις οντισιον για μια θεση σε ένα ριαλιτι.
Ποια είναι τα επαγγελματα που προβαλλει η τηλεοραση εκτος από τα «δικα της»
δηλαδη τα σχετιζομενα με το θεαμα ; Δεν θα επρεπε η ιδιωτικη τηλεοραση να υποχρεωθει ώστε καποιες ωρες από το προγραμμα της να προβαλει τη δουλεια ανθρωπων αξιολογων στις επιστημες και την παραγωγη ;
Πως αλλιως θα ενημερωθει και παρακινηθει ο νεος για ακολουθησει ένα δρομο περα από αυτόν του λαϊκου τραγουδιστη ή της τηλεπαρουσιαστριας;

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

----------------------------------------------------------
ΜΕΤΑΞΥ ΣΦΥΡΑΣ ΚΑΙ ΑΚΜΟΝΟΣ
Από τη μια η επιθετικη νεοφιλελευθερη δεξια με τους «σοσιαλιστες» συνοδοιπορους της. Αν και η προσφατη κριση καψαλισε τα φτερα της και την οδηγησε προσωρινα σε ιδεολογικη αναδιπλωση,η θεμελιωδης αντιληψη της δεν φαινεται να αλλαζει. Εμμονη στην αυτορρυθμιζομενη αγορα ανεξαρτητως του πως και εις βαρος ποιου αυτορρυθμιζεται.
Από την άλλη η παραδοσιακη αριστερα.Με τις δικες της εμμονες για την ανατροπη του καπιταλισμου .Μια αριστερα που ενώ κερδιζει την εκτιμηση της κοινωνιας με την αγωνιστικοτητα της και την αποσταση της από τη διαφθορα της εξουσιας ,αντι να συνεισφερει με ένα δημιουργικο αριστερο λογο, αναμασα παλια τσιτατα,ανακατεμενα με μια παρωχημενη ορολογια, σχεδον ακαταληπτη για την πλειονοτητα και με ένα αφηρημενο περι δικαιου αισθημα.
Καπως ετσι η κοινωνια βρισκεται μονιμως μεταξυ σφυρας και ακμονος, αναμεσα στην αναλγητη, «λογικη» των από πανω και τη «επαναστατικη» φλυαρια των από κατω.Αναμεσα στον κυνισμο και το συναισθηματισμο.Αποτελει όμως απαντηση στον νεοφιλελευθερο «ορθολογισμο» μια αριστερη μεταφυσικη;
ΜΗΠΩΣ ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ;
Ο κοσμος ηταν παντα αδικος και παντα σκληρος για τους αδυνατους .Επαναστασεις και ανατροπες όμως δεν γινονταν παντα.Πολύ περισσοτερο αλλαγες ριζικες ενός κοινωνικοοικονομικου συστηματος.Ας θυμηθουμε τον Μαρξ. «ΠΟΤΕ δεν εξαφανιζεται ένα κοινωνικο συγκροτημα ,πριν αναπτυχθουν ολες οι παραγωγικες δυναμεις που μπορει να χωρεσει.Και ΠΟΤΕ δεν ερχονται να καταλαβουν τη θεση του καινουργιες και ανωτερες παραγωγικες σχεσεις, πριν ωριμασουν γι’αυτές, οι υλικοι οροι ,μεσα στους κολπους της παλιας κοινωνιας.Για το λογο αυτό ,η ανθρωποτητα ,ΠΟΤΕ δε βαζει μπροστα της παρα μονο τα προβληματα εκεινα που μπορει να λυσει».Κανενα συστημα εξουσιας δεν γκρεμιζεται εάν δεν εχει διαφανει η δυνατοτητα της αντικαταστασης του απο ένα άλλο όχι απλως δικαιοτερο αλλα και πιο αποτελεσματικο.Ο καπιταλισμος ειχε αρχισει να σχηματιζεται στο εσωτερικο της φεουδαρχιας .Το φεουδαρχικο συστημα αποδεικνυονταν αναχρονιστικο, οπισθοδρομικο, αντιδραστικο. Στεκονταν εμποδιο στην περαιτερω αναπτυξη των νεων παραγωγικων δυναμεων. Η επανασταση ηρθε και το παραμερισε .Η μαρξικη θεωρια για την κοινωνικη αλλαγη που πραγματοποιειται όταν υπαρχει αναντιστοιχια αναμεσα στις παραγωγικες δυναμεις και τις σχεσεις παραγωγης και η οποια οδηγει στην αντικατασταση αυτων των σχεσεων ,βρηκε τραγικη επιβεβαιωση στην πτωση του υπαρκτου σοσιαλισμου. Και δεν αναφερομαστε μονο στη Σοβιετικη Ενωση αλλα στο συνολο του σοσιαλιστικου κοσμου ,της Κινας συμπεριλαμβανομενης.Ενας «ψυχρος» μαρξιστης θα μπορουσε να προαναγγειλει την πτωση ,δεκαετιες πριν συμβει.Αλλα αυτος ηταν μαλλον σπανιο ειδος. Η Οκτωβριανη επανασταση,η νικη της Σοβιετικης Ενωσης στον πολεμο και αργοτερα οι επιτυχιες των εθνικοαπελευθερωτικων κινηματων με αναφορα στον σοσιαλισμο ,ο ενθουσιασμος που δημιουργησαν ,οι ελπιδες που γεννησαν , ο ποθος να αλλαξει ο κοσμος, να γινει καλυτερος ,και γρηγορα, λειτουργησαν ετσι ωστε τα ονειρα και η πραγματικοτητα να μπερδευτουν.Το εντυπωσιακο της ολης ιστοριας είναι ότι στις μερες μας, μετα την ηττα του «σοσιαλισμου» ,ο κοσμος κινειται πανω στο εδαφος του μαρξισμου περισσοτερο από ποτε !Η μαρξικη θεωρια , δηλαδη βασικα η αναλυση και κριτικη του καπιταλισμου,χωρις να αποτελει την τελικη θεωρια-δεν μπορει να υπαρξει τετοια- ερμηνευει ένα πληθος φαινομενων πολύ πιο πειστικα από οσο τις δεκαετιες οπου υποτιθεται ότι ειχε θριαμβευσει.Όμως συμφωνα και με το αιτημα του Μαρξ ,το ζητημα δεν είναι η ερμηνεια αλλα η αλλαγη του κοσμου.Εδώ η μαρξικη θεωρια δεν μπορει να κριθει.Εκτος κι αν πιστευει κανεις ότι τα σοσιαλιστικα καθεστωτα στη μορφη που τα ειδαμε ,ηταν αυτό που θα αντικαθιστουσε τον καπιταλισμο συμφωνα με τον Μαρξ.Οι Μαρξ ,Εγκελς ξεκαθαρισαν ότι δεν φτιαχνουν συνταγες για τις κουζινες του μελλοντος αλλα δειχνουν τη φορα των πραγματων.Είναι όμως άλλο πραγμα να λες ότι το ποταμι κατευθυνεται προς στη θαλασσα και άλλο να επιμενεις ότι η θαλασσα βρισκεται μερικα μετρα παρακατω ή ακομα χειροτερα να βαφτιζεις θαλασσα μια συγκυριακη διαπλατυνση της κοιτης του, όπως επιμενει ένα όχι αμελητεο κομματι της αριστερας.
ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ;
Να την αφησουμε στην ακρη αν δεν θελουμε να ξεχασουμε και την επανασταση και το σοσιαλισμο.Επιλεγουμε σκοπιμα αυτήν την προκλητικη για αριστερους και φαινομενικα παραδοξη διατυπωση μονο και μονο για να τονισουμε τη σημασια του να μιλα κανεις με οσο γινεται μεγαλυτερη σαφηνεια .(Εννοειται πως όταν μιλαμε για σοσιαλισμο αναφερομαστε στην καταργηση της ατομικης ιδιοκτησιας στα μεσα παραγωγης).
Όταν τα πραγματα προχωρουν ερημην της κοινωνιας και εν πολλοις εναντιον της είναι φανερο ότι ότι αυτή η πορεια δεν μπορει να συνεχιστει.Η ταυτιση όμως της επαναστασης με την ριζικη αλλαγη του κοινωνικοοικονομικου συστηματος ,σημερα υπονομευει και τα δυο.Η επανασταση είναι από τη φυση της μια βιαιη πραξη ,αφου καταλυει την υφισταμενη ταξη χρησιμοποιωντας και ή μονο εξωθεσμικες πρακτικες .Αυτό δεν σημαινει ότι είναι συνυφασμενη με τυφλη χρηση ατομικης βιας.Οσο μαλιστα μεγαλυτερη είναι αποδοχη της τοσο πιο ομαλα εξελισσεται.Το ζητουμενο λοιπον είναι η αποδοχη. Κι αυτό σχετιζεται αμεσα με το περιεχομενο της.Αυτος που δεν μπορει να χαρει τη ζωη εξ αιτιας της ανεχειας ή του αγχους και της ανασφαλειας ή της ελλειψης νοηματος, ζητα την αλλαγη αυτης της καταστασης.Τον φοβιζουν όμως υπαρκτοι κινδυνοι.-Να γινουν ακομα χειροτερα τα πραγματα.-Να αναδειχτουν νεες ελιτ οι οποιες στο ονομα μιας καλυτερης κοινωνιας να του στερησουν ελευθεριες και να οικοδομησουν ένα ακομα πιο αυταρχικο μοντελο διακυβερνησης μονοπωλωντας την εξουσια..Αυτοι οι κινδυνοι που και οι δυο συνδεονται αμεσα με την ετσιθελικη αλλαγη του συστηματος από τα πανω , απομακρυνουν την πλειονοτητα από την εξεγερση , οδηγουν τους πολιτες αναποφευκτα στην αποδοχη της μοιρας τους.Ετσι η «σοσιαλιστικη» επανασταση φραζει το δρομο στην επανασταση.
Αλλα φραζει το δρομο και στο σοσιαλισμο.Εμποδιζοντας να συμβουν όλα εκεινα που θα δημιουργουσαν στους πολιτες εικονες ενός μελλοντος χωρις καπιταλισμο. Απαξιωνοντας αυτή την προσπαθεια ως αποπειρα εξωραϊσμου του συστηματος. Πως όμως θα γεννηθει κατι νέο μεσα στους κολπους του παλιου;Αυτό ακριβως θα επρεπε να είναι το περιεχομενο μιας επαναστασης σημερα.Όχι δηλαδη να επιβαλει με το ζορι τις φαντασιωσεις του κάθε μανιακου ,όχι να επιβαλει το νέο ,που δεν υπαρχει ,αλλα να του επιτρεψει να γεννηθει.Δειτε την γενικευμενη απαξιωση από τη δεξια -κατανοητο- των θεσμων που θα μπορουσαν μαζι με αλλους να λειτουργησουν ως προπομποι μιας νεας καταστασης πραγματων. Δημοσιο,συνδικαλισμος ,τοπικη αυτοδιοικηση,συνεταιρισμοι ,πολιτικη δραση όλα συνωνυμα της διαφθορας. Δειτε όμως και την παθητικη σταση της αριστερας σε αυτή την εικονα.Ειτε με το να σιωπα για τις αρνητικες τους πλευρες , ειτε με το να διαπιστωνει ότι μεσα στον καπιταλισμο δεν μπορει παρα να είναι ετσι, τελικα δεν υπερασπιζεται τους συνεργατικους θεσμους της κοινωνιας.Ενδιδοντας μαλιστα στον πειρασμο του ελεγχου τους, παιζοντας τα δικα της παιγνιδια εξουσιας , συμβαλει στην περαιτερω απαξιωση τους.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η κοινωνια μας εχει αναγκη από μια δημοκρατικη επανασταση.Αφου πρωτα συνειδητοποιησει τι σημαινει δημοκρατια. Για τους περισσοτερους σημαινει το να μπορεις να λες ελευθερα την αποψη σου και να ψηφιζεις το κομμα της αρεσκειας σου κάθε τεσσερα χρονια. Ποσο ελευθερος είναι όμως καποιος που η αναγκη τον εχει πιασει απ’το λαιμο; Και ποση γνωση διαθετει για να αποφασιζει σωστα ;Και πώς να την αποκτησει όταν δεν εχει τη δυνατοτητα ή ακομα και τη διαθεση να ασκηθει στη διακυβερνηση ;Γιατι η ελευθερια είναι προϋποθεση της δημοκρατιας ,αλλα δεν ταυτιζεται με τη δημοκρατια.Δημοκρατια σημαινει να αποφασιζεις για τις υποθεσεις που σε αφορουν.Κι όταν μιλαμε για δημοκρατια εννουμε την αμεση .Η αντιπροσωπευτικη αλλοιωνει το χαρακτηρα της δημοκρατιας. Δεν μπορει να καταργηθει ,είναι αναγκαια όταν αναφερομαστε σε μεγαλα συνολα ,μπορει όμως να περιοριστει.Για παραδειγμα μεσω του θεσμου της ανακλητοτητας των αντιπροσωπων ,του περιορισμου της χρονικης διαρκειας της θητειας τους και της διεξαγωγης δημοψηφισματων.Τι συμβαινει σημερα ;Όχι μονο δεν περιοριζεται αλλα κυριαρχει και στα μικροτερα συνολα όπως είναι οι τοπικες κοινωνιες και οι μικροι συλλογοι.Ετσι οι αντιπροσωποι με τον καιρο αποκτουν «επαγγελματικα» χαρακτηριστικα.Μετατρεπονται σε ένα ειδος συντεχνιας με συμφεροντα ξεχωριστα από τους υπολοιπους πολιτες και αποκτουν ειδικευση στην ασκηση εξουσιας.Αυτό είναι καταστροφη για τη δημοκρατια. Δεν είναι μονο ότι δημιουργειται ένα σωμα αποξενωμενο από τα μελη της κοινωνιας αλλα κυριως ότι με αυτόν τον τροπο αποξενωνονται και τα μελη της κοινωνιας μεταξυ τους .Οι συμμετοχικοι θεσμοι καταρρακωνονται ,η διαφθορα βρισκει το καταλληλο εδαφος για να βλαστησει .Στη βαση αυτων των φαινομενων υπολανθανει η αντιληψη ότι η δημοκρατια είναι μεσο ,όχι σκοπος.Η δημοκρατια όμως είναι μεν μεσο σε ότι αφορα στην ληψη μιας αποφασης, αλλα είναι και σκοπος σε ότι αφορα στη συμμετοχη για ληφθει αυτή η αποφαση και στη συνεργασια για να υλοποιηθει.Αυτος ο παραγοντας παροτι είναι ο πλεον σημαντικος ,υποτιμαται συστηματικα από ολους. Όχι σε επιπεδο διακηρυξεων αλλα στην πραξη.Θα εχετε προσεξει υποθετουμε ποσο ελλειμματικη είναι η εργογραφια η σχετικημε την λειτουργια και την αναπτυξη της δημοκρατιας, των συνεργατικων και συμμετοχικων θεσμων, του δημοκρατικου ελεγχου .Βεβαια από εκεινους για τους οποιους η εξουσια είναι η αυτοσκοπος ,δεν θα περιμενε κανεις περισσοτερα.Γι’αυτους η δημοκρατια είναι ενοχλητικη. Γι’αυτους ο λαος είναι μια μαζα που πρεπει να την κατευθυνεις.Ένα νέο κινημα όμως που εχει αφομοιωσει την αρνητικη εμπειρια των προηγουμενων δεκαετιων οφειλει να αναδεικνυει όχι μονο το ζητημα της αγωνιστικης στασης απεναντι στα προβληματα που δημιουργει η υπαρχουσα ταξη πραγματων, αλλα, ακομα περισσοτερο αποφασιστικα, τη βασικη αρχη πανω στην οποια θα οικοδομηθει μια καινουργια κοινωνια και που δεν μπορει να είναι άλλη από εκεινη της θεσμισμενης δημοκρατικης συμμετοχης σε ολες τις εκφανσεις του δημοσιου βιου.
ΤΙ ΖΗΤΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ;
A. Αντικατασταση του συστηματος από ένα άλλο το οποιο εχει ως προύποθεση την καταργηση της ατομικης ιδιοκτησιας ,ήB.μετασχηματισμο του υπαρχοντος σε ένα αλλο με κυρια χαρακτηριστικα τη δημοκρατια και την κοινωνικη αλληλεγγυη ;Οποιος επιλεγει το πρωτο ας μπει στον κοπο όχι να περιγραψει ξανα τα δεινα και τις αντιφασεις του καπιταλισμου ,αλλα να εξηγησει πως θα λειτουργησει το νέο συστημα χωρις να δημιουργει περισσοτερα και μεγαλυτερα προβληματα από εκεινα που θα λυνει. Η μονη εμπειρια που διαθετουμε είναι η οδυνηρη του υπαρκτου «σοσιαλισμου».Η αριστερα που επιμενει στην πρωτη επιλογη, δεν εχει αποστασιοποιηθει από το συγκεκριμενο μοντελο . Απλως αλλοι σταματουν στον Λενιν αλλοι στον Σταλιν -προσφατως και το ΚΚΕ-ή το Μαο.Επιπλεον ενώ η μαρξικη θεωρια εχει πεδιο αναφορας την πραγματικοτητα, αυτή η αριστερα εχει πεδιο αναφορας τη θεωρια. Από αυτό το γεγονος πηγαζει η θρησκειοποιηση της πολιτικης και ένα πληθος περιπου νευρωτικων συμπεριφορων.Η κολαση, το καθαρτηριο, ο παραδεισος ,η δευτερα παρουσια , οι προφητες, οι αιρεσεις, η ιερα εξεταση με τις ομολογιες των αιρετικων, το αλαθητο του παπα , όλα αυτά υπαρχουν με αλλα ονοματα στην παραδοση αυτης της αριστερας. Και ο Θεος. Δηλαδη η Ιστορια από την οποια περιμενει να δικαιωθει.Ο υπαρκτος «σοσιαλισμος» και αυτή η αριστερα εχουν κατι από σοσιαλισμο ,εχουν κατι από αριστερα αλλα δεν είναι ουτε σοσιαλισμος ουτε αριστερα.Η αριστερα είναι πολιτικη οντοτητα και δεν μπορει να εχει σχεση με τον πολιτικο αναχωρητισμο και τα μοναχικα ταγματα.Σοσιαλισμος δεν είναι η ισοκατανομη της φτωχειας σε συνθηκες εξωτερικου αποκλεισμου και εσωτερικου αυταρχισμου . Σοσιαλισμος δεν είναι η πρωτογονη κομμουνα των ναυαγων που μοιραζονται τη λιγοστη τροφη τους.Ο σοσιαλισμος είναι ανωτερη μορφη κοινωνικης οργανωσης και όταν εδραιωθει ,δεν υπαρχει επιστροφη.Ο σοσιαλισμος ή θα είναι παγκοσμιος –τουλαχιστον υποθεση των πιο προηγμενων κοινωνιων-ή δεν θα υπαρξει..Αν το δεχτουμε αυτό τοτε η ευρωπαϊκη ολοκληρωση, παρα το γεγονος οτι προχωρα σημειωτον και με τους ορους που επιβαλλουν οι κυριαρχες ελιτ, εχει σαφως προοδευτικο χαρακτηρα. Όπως προοδευτικο χαρακτηρα ειχε το εργοστασιο και ο εκσυγχρονισμος της παραγωγης μετα τις αστικες επαναστασεις, παροτι δεν γινονταν για το χατηρι των λαϊκων στρωματων .Τα προβληματα μιας μικρης χωρας σαν την Ελλαδα που βρισκεται στην περιφερεια του αναπτυγμενου καπιταλισμου επιτασσουν την δημιουργια μιας πλατιας συμμαχιας που η στοχευση της δεν θα περιοριζεται στην αμυνα για τη διατηρηση των κεκτημενων , σταση που αποδεικνυεται εν τελει αναποτελεσματικη ,αλλα στην κατακτηση της εξουσιας με μεσο αλλα και στοχο τη δημοκρατικη επανασταση.Αν δεν υπαρχει η προοπτικη για μιαν άλλη εξουσια, τοτε η αντισταση εχει περιορισμενα αποτελεσματα αλλα και μια προσθετη δυσκολια να συσπειρωσει, καθως τα επιχειρηματα της αλλης πλευρας φαινονται λογικα από τη στιγμη που παραμενει κυριαρχο το δικο της αξιακο συστημα και κανονιστικο πλαισιο.Επιπλεον, οι μικρες νικες αυτης της αντιστασης συνηθως δεν επιτυγχανονται σε βαρος των προνομιουχων ταξεων αλλα σε βαρος των πιο αδυναμων.Όταν για παραδειγμα η κυβερνηση ικανοποιει ένα λαϊκο αιτημα δανειζομενη, το κανει σε βαρος της επομενης γενιας.Μονο οι νικες σε επιπεδο θεσμων και εκεινες που οδηγουν σε αναδιανομη του πλουτου είναι καθαρες νικες.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Η Αριστερα θα προχωρησει μονο αν παψει να αποτελει μια θρησκευτικη παραλλαγη με προφητες , κομμουνιστικους παραδεισους, ιερατειο ,αιρεσεις και ολα οσα χαρακτηριζουν τις θρησκευτικες οργανωσεις. Αν απεναντι στον κυνισμο της εξουσιας αντιπαραθεσει οχι απλα το συναισθημα και τον ρομαντισμο αλλα τη σκεψη και τον ορθο λογο. Οταν θα παψει να μοιραζει χαρακτηρισμους –ρεφορμιστης, οπορτουνιστης κλπ- και στρωθει στη δουλεια για να κανει τα πραγματα καλυτερα εδω και τωρα .Οταν αποκτησει στοχους και αρκετη αυτοπεποιθηση ωστε να μπορει να κρινει την αναγκαιοτητα ή μη μιας συνεργασιας, χωρις να φοβαται οτι θα αφομοιωθει απο το συστημα. Οταν αποδειξει στους απλους ανθρωπους οτι η προταση της δεν ειναι μονο δικαιη αλλα και αποτελεσματικη.

18o Συνεδριο ΚΚΕ ΚΑΙ «ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ»

Αν ο σοσιαλισμός δεν κατέρρευσε αλλά ανατράπηκε , προφανώς κάποιοι προσπάθησαν συνειδητά να το πετύχουν. Εισβολή από το εξωτερικό δεν έγινε επομένως οι ανατροπείς βρίσκονταν στο εσωτερικό . Όμως στο εσωτερικό δεν δημιουργήθηκε ένα ισχυρό κίνημα για την ανατροπή του. Οι αντίπαλοι του συστήματος δεν είχαν ελευθερία για πολιτική δράση. Επομένως οι ανατροπείς βρίσκονταν στο εσωτερικό του κόμματος και μάλιστα όχι στις παρυφές αλλά στην ηγεσία του.

22 ...Η υιοθέτηση αναθεωρητικών και οπορτουνίοτικών αντιλήψεων από την ηγεσία του ΚΚΣΕ και άλλων ΚΚ εξουσίας τελικά μετέτρεψε αυτά τα κόμματα σε φορείς που ηγήθηκαν της αντεπανάστασης στη δεκαετία του 1980

• Η θέση αυτή αντιφάσκει με τη θέση για τον πρωτοποριακό και αναντικατάστατο
ρόλο του κόμματος στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

21. Ο αναντικατάστατος ρόλος του Κόμματος στη διαδικασία της
σοσιαλιστικής οικοδόμησης εκφράζεται στην καθοδήγηση της εργατικής
εξουσίας, στην κινητοποίηση μαζών για τη συμμετοχή σε αυτή.

Δεν μπορεί το κόμμα να ηγείται της επανάστασης αλλά και της αντεπανάστασης.

• Η άποψη ότι η ανατροπή εξελίσσονταν σε ένα χρονικό διάστημα 30 ετών,

22. Η επικράτηση της οπορτουνιστικής στροφής τη δεκαετία του 1950
μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο/ η σταδιακή απώλεια του επαναστατικού
ρόλου του Κόμματος, επιβεβαιώνουν ότι στη σοσιαλιστική κοινωνία δεν
εξαλείφονται οι κίνδυνοι ανάπτυξης παρεκκλίσεων.

χωρίς να μπορέσει καμιά δύναμη να τη σταματήσει αντιφάσκει με την θέση ότι...

1... Διευρύνθηκε ο ελεύθερος χρόνος, άλλαξε το περιεχόμενο του. Δεν ήταν πια χρόνος για την αναπαραγωγή του εμπορεύματος εργατική δύναμη, ώστε να διατηρείται κατάλληλο για την καπιταλιστική εκμετάλλευση» Δόθηκε η δυνατότητα αξιοποίησης του για το ανέβασμα του πολιτιστικού και μορφωτικού επιπέδου των εργαζομένων, την ενίσχυση της συμμετοχής τους στην εργατική εξουσία και τη διεύθυνση της παραγωγής.
...Για πρώτη φορά στην Ιστορία έδωσε τη δυνατότητα να γίνει η μονάδα παραγωγής και πυρήνας της δημοκρατίας, με την αντιπροσωπευτική συμμετοχή των εργαζομένων στην εξουσία και τη διεύθυνση, τη δυνατότητα να εκλέγουν και να ανακαλούν εκπροσώπους μέσα από τους ίδιους τους εργαζόμενους στα ανώτερα όργανα της εξουσίας- Η εργατική εξουσία έβγαλε τις μάζες από το περιθώριο, αναπτύχθηκε ένας μεγάλος αριθμός μαζικών οργανώσεων, συνδικαλιστικών, πολιτιστικών, μορφωτικών, όπου ήταν οργανωμένη η πλειοψηφία του πληθυσμού..

• Η άποψη ότι η υλική βάση του οπορτουνισμού,

22....Πέραν του ιμπεριαλιστικού περίγυρου και της αναμφισβήτητης αρνητικής επίδρασης του, η κοινωνική βάση του οπορτουνισμού παραμένει όσο διατηρούνται μορφές ομαδικής και ατομικής ιδιοκτησίας/ όσο παραμένουν εμπορευματικές χρηματικές σχέσεις, οι κοινωνικές διαφορές. Σε τελευταία ανάλυση παραμένει η υλική βάση του οπορτουνισμού σε όλη την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και όσο θα υπάρχει καπιταλισμός στη Γη, ιδίως σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη,

δηλαδή τα υπολείμματα της ατομικής ιδιοκτησίας, ήταν τόσο σημαντική ώστε να οδηγήσει στην πλήρη επικράτηση του αντιφάσκει με τη θέση ότι...

13....Στην περίοδο 1917 - 1940 η σοβιετική εξουσία γενικά σημείωσε επιτυχίες... Το σημαντικότερο είναι ότι πραγματοποιήθηκε η ολοκληρωτική κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, με την κατάργηση της μίσθωσης ξένης εργατικής δύναμης, δηλαδή διαμορφώθηκαν οι βάσεις για την ανάπτυξη του κομμουνισμού.

Ταυτόχρονα καταρρίπτει το επιχείρημα που στηρίζονταν στην ανυπαρξία άλλων, πέραν της εργατικής, τάξεων για να δικαιολογεί τον μονοκομματισμό ατη Σοβιετική Ένωση αφού...

12…Τα ταξικά αντισοσιαλιστικά συμφέροντα είχαν την αντανάκλαση τους μέσα στο ΚΚ, όπου και διαμορφώθηκαν οπορτουνιστικά ρεύματα.

Το ΚΚΕ στην ανάλυση των αιτίων της πτώσης του υπαρκτού σοσιαλισμού χωρίζει τη χρονική του διάρκεια σε δυο περιόδους. Την περίοδο της συνέπειας και του ορθού δρόμου μέχρι το θάνατο του Στάλιν και την περίοδο του οπορτουνισμού από το 20° συνέδριο μέχρι την ανατροπή.
Μια ανατροπή μακράς διάρκειας, χωρίς μεγάλες συγκρούσεις, όπου οι «συνεπείς» δυνάμεις μοιάζουν να έχουν εξαφανιστεί από το προσκήνιο παρότι παντοδύναμες το προηγούμενο διάστημα. Μα που βρέθηκαν τόσοι οπορτουνιστές, τόσα αντισοσιαλιστικά στοιχεία ύστερα από τριάντα χρόνια διώξεων, εξοριών, φυλακίσεων, εκτελέσεων ; Μα την αλήθεια η ανάλυση του ΚΚΕ αποτελεί έναν ύμνο στον ηρωισμό του οπορτουνισμού!

Και πως γίνεται οι άλλες χώρες του «υπαρκτού» να ακολουθούν τη Σοβιετική Ένωση και στην συνέπεια καί στην προδοσία αν δεν επρόκειτο για χώρες με περιορισμένη κυριαρχία;
Σε ότι αφορά τη στάση του την περίοδο του οπορτουνισμού το ΚΚΕ παραδέχεται οτι

30... Δεν αποφύγαμε ως Κόμμα την εξιδανίκευση και τον εξωραϊσμό του σοσιαλισμού, όπως οικοδομήθηκε στον 20ό αιώνα. Υποτιμήσαμε τα προβλήματα που διαπιστώναμε αποδίδοντας τα κυρίως σε αντικειμενικούς παράγοντες, τα δικαιολογούσαμε ως προβλήματα ανάπτυξης του σοσιαλισμού/ πράγμα που αποδείχτηκε ότι δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.
Η δυνατότητα μας να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα περιορίστηκε από το γεγονός ότι και το Κόμμα μας δεν έδωσε την απαιτούμενη προσοχή στην ανάγκη να κατακτά τη θεωρητική του επάρκεια, να προωθεί τη δημιουργική μελέτη και αφομοίωση της θεωρίας μας, να αξιοποιεί την πλούσια πείρα της ταξικής, επαναστατικής πάλης, να συμβάλλει δηλαδή και με τις δικές του δυνάμεις στη δημιουργική ανάπτυξη των ιδεολογικών και πολιτικών θέσεων με βάση τις εξελισσόμενες συνθήκες. Σε μεγάλο βαθμό ως Κόμμα υιοθετήσαμε λανθασμένες θεωρητικές εκτιμήσεις και πολιτικές επιλογές του ΚΚΣΕ.
Προσαρμοστήκαμε και ανεχτήκαμε την τυπικότητα των σχέσεων που εμφανίστηκε ανάμεσα στα κομμουνιστικά κόμματα, την άκριτη υιοθέτηση θέσεων του ΚΚΣΕ σε θέματα θεωρίας και ιδεολογίας.

• Η παραδοχή αυτή είναι το λιγότερο υποκριτική αφού το ΚΚΕ δεν αισθάνεται την
ανάγκη να απολογηθει στα μέλη και τους οπαδούς του που
αντιμετωπίστηκαν ως αντισοβιετικοί και αντικομουνιστές ακριβώς επειδή από τότε,
όταν δηλαδή είχε σημασία, έλεγαν αυτά που το ίδιο ομολογεί σήμερα.

• Περαν αυτου το ΚΚΕ μας λεει ότι από τη δεκαετία του 60 μέχρι την πτώση του «υπαρκτού»
ακολουθούσε κατά πόδας τον οπορτουνισμό και τις δυνάμεις που απεργάζονταν
την ανατροπή του σοσιαλισμού!
Εν τέλει τι ανατράπηκε το 89 ; Ο σοσιαλισμός ή ένα διεφθαρμένο γραφειοκρατικό σύστημα στο οποίο μια σκιώδης κεφαλαιοκρατια είχε ήδη καταλάβει την εξουσία; Αφού, σύμφωνα πάντα με το ΚΚΕ,

20..Με τις μεταρρυθμίσεις δημιουργήθηκε η δυνατότητα, ώστε χρηματικά ποσά που είχαν συσσωρευτεί με παράνομους κυρίως τρόπους (Λαθρεμπόριο κλπ), να επενδύονται στη "μαύρη" (παράνομη) αγορά. Αυτή η δυνατότητα αφορούσε ιδιαίτερα τα στελέχη του μηχανισμού διεύθυνσης των επιχειρήσεων και των κλάδων τα στελέχη του εξωτερικού εμπορίου. Στοιχεία για τη λεγόμενη "παραοικονομία” έδινε και η Εισαγγελία της ΕΣΣΔ Σύμφωνα με αυτά, σημαντικό ήταν και το μέρος της συνεταιριστικής ή κρατικής αγροτικής παραγωγής που διοχετευόταν στους καταναλωτές με παράνομους τρόπους»
Ενισχύθηκε η διαφοροποίηση των εισοδημάτων των ατομικών αγροτοπαραγων ,των κολχόζνικων, η αντίθεση τους προς την τάση διεύρυνσης του κοινωνικού χαρακτήρα της αγροτικής παραγωγής. Οι αγρότες που πλούτιζαν ισχυροποιήθηκαν ως στρώμα παρεμπόδισης της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Ακόμη πιο έντονη ήταν η κοινωνική διαφοροποίηση στη βιομηχανία με τη συγκέντρωση "επιχειρησιακού κέρδους". Το λεγόμενο "σκιώδες κεφάλαιο” αποτέλεσμα όχι μόνο του επιχειρησιακού κέρδους, αλλά και της "μαύρης" αγοράς, εγκληματικών πράξεων σφετερισμού του κοινωνικού προϊόντος, επεδίωκε τη νόμιμη λειτουργία του ως κεφάλαιο στην παραγωγής δηλαδή την ιδιωτικοποίηση των μέσων παραγωγής, την παλινόρθωση του καπιταλισμού.


Και ποια είναι η κοινωνία που «οραματίζεται» το ΚΚΕ;
Από τη στιγμή που η σταλινική περίοδος δικαιώνεται μέσα από τις θέσεις του,
ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι εννοεί το ΚΚΕ με το όρο «δικτατορία του
προλεταριάτου».
Από ισχνές έως ανύπαρκτες οι εγγυήσεις για την ελευθέρια γνώμης και τη
δημοκρατία. Πολιτικά κόμματα πέραν του «πρωτοπόρου» ΚΚΕ στο τιμόνι του
κράτους και της κοινωνίας δεν υπάρχουν.
Ποιος ο λόγος άλλωστε; Αν συμφωνούν μαζί μας είναι περιττά. Αν διαφωνούν,
επικίνδυνα.
Κοινοβούλιο δεν υπάρχει. Ούτε διαχωρισμός των εξουσιών,

31...Το ανώτατο όργανο εξουσίας είναι εργαζόμενο Σώμα - νομοθετεί και διοικεί ταυτόχρονα - στο πλαίσιο του οποίου γίνεται καταμερισμός ανάμεσα σε νομοθετικές και εκτελεστικές αρμοδιότητες. Δεν είναι Κοινοβούλιο..,

Και πως διασφαλίζεται ότι δεν θα έχουμε επανάληψη των όσων συνέβησαν στη Σοβιετικη Ένωση; Ότι οπορτουνισμός δεν θα αναδυθεί και πάλι κυρίαρχος όπως συνέβη εκεί όπου, παρόλη τη σταλινική βαρβαρότητα, τελικά κατέλαβε την εξουσία στο κομμα και στο κράτος; Προφανώς με ένταση της καταστολής . Προφανώς πρέπει να κάνουμε κάτι περισσότερο από αυτό που έκανε ο Στάλιν.

38…Στη θεση του αστικου στρατου και των σωματων καταστολης που έχουν διαλυθεί εξ ολοκλήρου, δημιουργούνταί νέοι θεσμοί στη βάση της ένοπλης επαναστατικής πάλης για τη συντριβή της αντίστασης των εκμεταλλευτών και την υπεράσπιση της επανάστασης. Εξασφαλίζεται ο άμεσος έλεγχος του στρατού και των δυνάμεων περιφρούρησης της επανάστασης από την εργατική εξουσία. Το στελεχικό δυναμικό διαμορφώνεται με βάση τη στάση του απέναντι στην επανάσταση. Σταδιακά διαμορφώνεται μέσα από νέες στρατιωτικές παραγωγικές σχολές ένα νέο δυναμικό, επιλεγμένο κυρίως από νέους με εργατική καταγωγή.


Συμπερασμα:
Στις θέσεις του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό, δυο σκοτεινές φιγούρες περιπολούν. 0 χαφιές και ο χωροφύλακας. Πιθανώς νέοι με εργατική καταγωγή, αλλά κυρίως χωρίς πολύ μυαλό, χωρίς ερωτήσεις, απορίες και αμφισβητήσεις, με πίστη και αφοσίωση στο αλάνθαστο κομμα, εγγυώνται με την άγρυπνη παρουσία τους, ως αρχάγγελοι του σοσιαλιστικού παραδείσου, ότι το συρματόπλεγμα αυτή τη φορά θα είναι πιο ψηλό και πιο ανθεκτικό.




.